بیماری پسوریازیس

بیماری پسوریازیس

بیماری پسوریازیس بیماری است که علت اصلی ایجاد آن مشخص نمی‌باشد، این بیماری منجر به التهاب در بدن شده و علائمی مانند پوسته و التهاب در قست‌های مختلف پوست ایجاد می‌نماید.

سیستم ایمنی در افرادی که مبتلا به پسوریازیس هستند منجر به افزایش رشد سلول‌های پوست می‌شود. سلول‌های پوست در حالت طبیعی در عرض یک ماه به طور کامل رشد کرده و دچار ریزش می‌شوند اما در افرادی که دچار بیماری پسوریازیس هستند رشد سلول‌های پوست در عرض 3 الی 4 روز تکمیل می‌شود و سلول‌های پوست به جای اینکه دچار ریزش شوند به صورت انباشه روی پوست جمع می‌شود.

در واقع پسوریازیس یک اختلال پوستی می‌باشد که موجب می‌شود سلول‌های پوست 10 برابر سریعتر از حالت طبیعی تکثیر پیدا نمایند. پسوریازیس در هر قسمتی از بدن می‌تواند ایجاد شود اما معمولاُ در آرنج، زانو و پوست سر دیده می‌شود.

درمان بیماری پسوریازیس

علت پسوریازیس

همان طور که پیشتر اشاره شد محققان به طور کامل علت ایجاد پسوریازیس را درک نکرده اند اما به نظر می‌رسد سیستم ایمنی و ژنتیک نقش مهمی در این بیماری داشته باشد. به طور حتم بیماری پسوریازیس قابل سرایت نمی‌باشد اما بنا به دلایل ژنتیکی ممکن است در میان اعضاء یک خانواده دیده شود.

عوارض پسوریازیس

پسوریازیس علاوه بر پوست می‌تواند سایر اندام‌ها و بافت‌های بدن را نیز درگیر نماید. اکثر بیماران مبتلا به پسوریازیس مشکلات دیگری مانند آرتریت را نیز گزارش می‌نمایند که شامل تورم، سفت شدن و درد در مفاصل و اطراف مفصل می‌باشد.

سایر عوارض بیماری پسوریازیس شامل این موارد می‌شود:

  • بیماری‌های چشمی
  • برخی از انواع سرطان
  • بیماری‌های قلبی
  • چاقی
  • دیابت نوع 2
  • مشکلات روحی مانند کاهش اعتماد به نفس و افسردگی
  • بالا رفتن فشار خون

با شناسایی به موقع و درمان این بیماری می‌توان از آسیب‌های دائمی به مفاصل جلوگیری نمود.

بیشتر بخوانید: ملانوم؛ خطرناک ترین نوع بیماری پوست

شیوع پسوریازیس

شیوع در خانم‌ها و آقایان و یا هر رنگ پوستی یکسان می‌باشد، این بیماری تمام افراد در هر سنی را می‌تواند مبتلا نماید، اما شروع علائم بیماری معمولاً در 15 تا 25 سالگی می‌باشد.

علائم پسوریازیس

پسوریازیس در هر قسمتی از بدن مانند گوش، لب، چین‌های پوستی، دست، پا، ناخن و یا حتی روی پلک‌ها ممکن است ایجاد شود. آسیب‌های پوستی که به دلیل پسوریازیس ایجاد می‌شوند ممکن است مناطق کوچکی از پوست را تحت تاثیر قرار دهند و یا اینکه در قسمت‌های وسیعی از پوست دیده شود، همچنین ممکن است فقط در یک ناحیه دیده شود و یا اینکه در قسمت‌های مختلف بدن شاهد علائم پسوریازیس باشیم.

رشد بیش از حد سلولی می‌تواند به صورت لکه‌های برجسته در سطح پوست دیده شود. در پوست‌هایی که رنگ روشن دارند این لکه‌ها ممکن است به رنگ قرمز و همراه با پوسته‌های سفید دیده شوند و در افرادی که پوست‌هایی به رنگ تیره دارند لکه‌ها پسوریازیس به رنگ بنفش، قهوه‌ای و یا خاکستری دیده می‌شوند.

برخی از علائم شایع این بیماری عبارتند از:

  • ایجاد پوسته در سر و یا سایر مناطق
  • خارش و سوزش پوست
  • درد و تورم در مفاصل
  • ایجاد مشکل در ناخن دست و پا: ناخن‌ها در این بیماران ممکن است تغییر رنگ داده و یا اینکه حفره‌های کوچکی در آنها ایجاد شود. در برخی موارد ناخن‌ها ممکن است از پوست جدا شوند.

10 تا 30 درصد مبتلایان به پسوریازیس به آرتریت پسوریازیس مبتلا می‌شوند.

برخی از محرک‌ها می‌توانند علائم پسوریازیس را بدتر نمایند. این محرک‌ها در افراد مختلف متفاوت می‌باشد به عنوان مثال:

  • بریدگی، خراش و یا جراحی در سطح پوست
  • استرس‌های عاطفی
  • عفونت‌های استرپتوکوکی
  • برخی از داروها

برخی از مواد غذایی مانند الکل، لبنیات، چربی‌های اشباع شده، شکر و گلوتن می‌تواند علائم بیماری را تشدید نمایند بنابراین با شناسایی مواد محرک می‌توانید شدت علائم را کاهش دهید.

بیشتر بخوانید: همه چیز درباره ویتیلیگو

درمان پسوریازیس

پسوریازیس علاوه بر ایجاد علائم جسمانی می‌تواند بر سلامت روحی بیماران تاثیر گذاشته و زندگی اجتماعی آنها را با اختلال همراه نماید بنابراین درمان های مناسب باید برای این گروه از بیماران انجام شود.

به طور کلی 5 نوع پسوریازیس داریم، ممکن است بیمار در یک زمان خاص به بیش از 1 نوع از انواع پسوریازیس مبتلا باشد. انتخاب روش درمان با توجه نوع بیماری، وسعت محدوده‌ی بیماری و محل پسوریازیس ممکن است متفاوت باشد.

با اینکه هیچ گونه درمان موثری برای این بیماری وجود ندارد اما با برخی از راهکارها می‌توان بیماری را کنترل کرد و یا عوارض آن را کاهش داد. با توجه به سن بیمار، اندازه و محل پسوریازیس و وضعیت سلامت کلی بیمار درمان‌هایی که ارائه می‌شود عبارتند از:

  • استفاده از پمادها مانند کرم‌های استروئیدی، مرطوب کننده‌های پوست، اسید سالیسیلیک، پمادهای ویتامین D، کرم‌های رتینوئید و …
  • داروها سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین (این دارو می‌تواند منجر به افزایش فشار خون شده و به کلیه‌ها آسیب جدی وارد نماید بنابراین مصرف آن با نظارت و مراقبت بهترین متخصص پوست و مو در قم باید همراه باشد.)
  • درمان‌های بیولوژیک شامل مسدود کردن بخشی از سیستم ایمنی که در پسوریازیس دخالت دارد.
  • نوردرمانی: با تاباندن اشعه ماورا بنفش می‌توان میزان رشد سلول‌های پوست را کاهش داد.
مطالب مرتبط
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *